Zachowek bez testamentu oraz darowizny pominięte przy obliczaniu zachowku

         

          Postanowiłem napisać coś o zachowku albowiem spotkałem się w praktyce z twierdzeniem, że zachowek jest należny tylko w przypadku pozbawienia osób powołanych do dziedziczenia ustawowego przez spadkodawcę na skutek sporządzenia testamentu.

          Powyższe twierdzenie jest błędne. Zachowek należy się również wtedy, gdy spadkodawca nie sporządził testamentu i nastąpiło dziedziczenie ustawowe, ale pod warunkiem, że spadkodawca dokonał za życia darowizn doliczanych do spadku dla potrzeb obliczania należnego zachowku.

           Zgodnie z art. 994 k.c. przy obliczaniu zachowku
nie dolicza się do spadku:

1. drobnych darowizny, zwyczajowych w danych stosunkach przyjętych (prezenty urodzinowe itd...)
2. darowizny na rzecz osób niebędących spadkobiercami i uprawnionymi do zachowku dokonane przed więcej niż dziesięć laty, licząc wstecz od otwarcia spadku, (darowizny uczynione spadkobiercą oraz uprawnionym do zachowku dolicza się do spadku bez względu, kiedy zostały dokonane)

          Przy obliczaniu zachowku należnego zstępnym (dzieciom spadkodawcy) nie dolicza się do spadku darowizn uczynionych przez spadkodawcę w czasie, kiedy nie miał zstępnych. Nie dotyczy to jednak wypadku, gdy darowizna została uczyniona na mniej niż trzysta dni przed urodzeniem się zstępnego.

          Przy obliczaniu zachowku należnego małżonkowi nie dolicza się do spadku darowizn, które spadkodawca uczynił przed zawarciem z nim małżeństwa.

          Instytucja zachowku służy do ochrony interesów osób najbliższych. Osobami uprawnionymi do zachowku są zstępni, małżonek, oraz rodzice spadkodawcy, którzy byliby powołani do spadku z ustawy.

Termin do dochodzenia zachowku wynosi 5 lat od ogłoszenia testamentu a do dochodzenia  uzupełnienia zachowku wynosi 5 lat od otwarcia spadku (spadek otwiera się w dniu śmierci spadkodawcy) 

Spadki